روایت راویان| بانویی که داغ شهادت سه تن از عزیزان خود را بُردبارانه به دوش کشید

چه سخت است داغ شهادت برادر را بر قلب لاله رنگت ابدی کنی، با اسارت و شهادت همسرت در اردوگاه های عراق خو بگیری و داماد جوانت را بر شانه های مردم شهر تشییع کرده و به آرامستان لاله ها بسپاری.

- به گزارش خبرگزاری فارس از کوار، اگر برگ های تاریخ این سرزمین کهن را ورق بزنیم در جای جای آن نشان از زنانی خواهیم یافت که پا به پای مردان خود برای اعتلای ایران سرفراز کوشیده اند .

نمود عینی تر این حقیقت را در روزهای به ثمر نشستن انقلاب اسلامی می توان دید و نمونه والای آن را در روزهای یورش ارتش بعث عراق به مرزهای این مرز و بوم می توان به نظاره نشست، آن جا که بانوان، شیرمردان عرصه نبرد را تربیت و راهی جبهه های نبرد نمودند.

آن گاه که خواهران، زینب وار در مصیبت شهادت برادران خود صبوری نمودند و همسران، داغ شوهران جوان خود را به دوش کشیدند تا ایران، امن و سربلند بماند.

راوی روایت امروز ما یکی از همین شیرزنان است، بانویی که در اولین سال های جنگ، داغ شهادت برادر را بر قلب لاله رنگش ابدی نمود.

سپس با غم اسارت همسر در بند ارتش بعث  عراق خو گرفت و پس از سال ها پرستوی مهاجرش با تنی زخمی بر شانه های شهر به آشیان بازگشت.

مادر، دختر اولش را به تازگی عروس و روانه بخت کرده بود.